**************************************
صنایع دستی در روستای حسن آباد صنایع دستی که در گذشته وجود داشته شامل: زیلوبافی، خورجین بافی، حاجیم بافی، سفره بافی، شال بافی، چادر شب بافی، اوله  بافی، دستمال بافی، عبا بافی، گیوه بافی، قالی بافی، گاله کو بافی و جاروبندی بوده است.
امروزه تنها می توان خورجین بافی (ماشینی و دستی)، قالی بافی، گیوه بافی و جارو بندی را مشاهده نمود و متأسفانه شاهد کاهش چشم گیر این هنرها در این منطقه می¬باشیم، بطوریکه در کل این منطقه تنها یک نفر به بافتن سفره، اوله و دستمال اشتغال دارد

 حسین مندسن از کشاورزان موفق و زحمتکش حسنوا
کشاورزی در منطقه جرقویه و محصولات تولید ی
سرزمین جرقویه از دیرباز یکی از مراکز مهم کشاورزی استان اصفهان بوده و در چرخة کشاورزی این استان پهناور نقش به سزایی داشته است. در روزگاران گذشته کشاورزی این سرزمین با بهره برداری از آب های چشمه و قنات¬ها پایه گذاری شده بود و فرآورده¬های کشاورزی فراوان از این منطقه به استانهای دیگر فرستاده می¬شد.
در روزگاران گذشته روستای حسن آباد از مراکز مهم کشت گندم، جو، پنبه، ارزن ، هندوانه و خربزه و نیز در اطراف دژ کوه و آتشکده دستگرد دو چشمة پرآب وجود دارد که رونق کشاورزی این روستا در گرو وجود آنهاست. ولی اکنون چند گونه فرآورده مانند گندم، جو، پنبه، انار و به تازگی چغندر قند در اندازه بسیار اندک در کشتزارهای آن بدست می آید که نیاز مردم خود جرقویه را نیز برآورده نمی کند.
نکته دیگری که باید در زمینه کشاورزی این منطقه به آن اشاره داشت همراهی زنان پا به پای مردان در تمامی مراحل کاشت، داشت و برداشت محصولات کشاورزی می باشد.
اینک می¬پردازیم به شناساندن برخی از گیاهان دارویی که در کوهها و دشتهای سرزمین جرقویه می¬روید: 
بالنگو
این گیاه در بیابانهای پیرامون پیکان در دامنه کوه محمد نوجوان می¬روید و همانند بوته ریحان است. دانه¬های خشک شده آن در درمان قولنج و درد عضلات بکار می¬رود.
? گیاه قدومه
این گیاه در پیرامون دژ میر حیدر و در سر راه پیکان به رامشه می¬روید.
? زیره
زیره در پیرامون دژ میرحیدر و در پشت کوههای محمد نوجوان و در جایی بنام کوه اوسکر می¬روید.
? کوکنار
گیاهی است مانند بوتة خشخاش که به آن تریاک بیابانی هم گفته می¬شود و دارویی است که در درمان معتادان به تریاک کاربرد دارد.
? نعنای کوهی
این گیاه در کوههای شمال و جنوب بخش جرقویه می¬روید و در درمان سوء هاضمه بکار می¬رود.
? گل بنفشه 
دم کرده آن برای درمان درد قلب بکار می¬رود و در سالهایی که بارندگی فراوان باشد در دامنه کوههای جرقویه می¬روید.
? شاتره 
این گیاه که داروی معده است در همه بیابانها و کشتزارهای جرقویه کم و بیش می¬روید.
? بابیان 
در همه کشتزارها و بیابانهای جرقویه می¬¬روید و داروی بیماری شب کوری است.
? آنقوزه 
گیاهی است که داروی درد آسم بوده و در دامنه¬های شمالی و جنوبی کوه محمد نوجوان می¬روید.
? چادروا 
از بوته¬ای بنام ژاژ بدست می¬آید و آن گیاهی است که در بیابانهای جرقویه و بیشتر در شنزارها می¬روید. از پهلوی ساقة گیاه ژاژ شیره¬ای به بیرون می¬تراود که پس از چند روزی سفت شده و رنگ قهوه¬ای تیره به خود می¬گیرد و مزة آن تلخ است. خام و خشک آنرا برای درمان سینه درد می¬خورند و آمیخته آنرا با آب در گوش بچه ریخته درد آن بهبود می¬یابد.
? گیاه مژو
این گیاه دربهار و تابستان در کنار جویهای آب در میان کشتزارها می¬روید. در تابستان به بیشترین رشد خود رسیده وگاهی بلندی آن به یک متر هم می¬رسد. به اندازه مورد نیاز شاخه¬های آنرا چیده و به خانه¬ها می آورند. این گیاه به هنگامی که دست یا پای انسان کوبیده شود و یا ضربه ببیند کاربرد دارد و چند شاخه از آنرا به همراه زردة تخم مرغ در جای آسیب دیده گذاشته و روی آنرا با پارچه می¬بندند، پس از یکی دو روز بهبود می یابد.
? اسپند 
این گیاه که دانه¬¬های آن به هنگام مراسم گوناگون بکار می¬رود در همه بیابانهای جرقویه می روید.
? تیغ خارشتر 
این گیاه که در گویش بومی به آن تیک  می¬گویند. در تابستانها گلهایی به رنگ صورتی نزدیک به سرخ می¬دهد که به آن تلنگبین می¬گویند. تلنگبین را در آب جوش ریخته و به کسانی که سینه درد دارند می¬خورانند.
? ژوی
در بهار و تابستان از تنه درخت سنجد ماده¬ای چسبناک به رنگ زرد نزدیک به قهوه¬ای تراوش می¬کند و پس از چندی سفت می¬شود. در زمستانها که کف و پاشنة پا به سبب سرما و کار کردن با پای برهنه در کشتزارها ترک برمیدارد، کوبیده همان ژوی را درون ترک پا ریخته و آنرا با دستمال می¬بندند و پس از چند روز ترک پا بهبود می یابد.
? گل سنجد و مبارزه با بید
همه ساله در بهار که درختان سنجد گل می¬دهد و غنچه¬های ریز آن می¬شکفد بادهای بهاری بوی خوش آنرا در پیرامون آن پراکنده می¬کند و بوی بسیار خوشی دارد. در گذشته که مانند امروز نفتالین وجود نداشت در هنگام گل سنجد زنان و دختران روستاها رختها و پارچه¬های ارزشمند خود را روی بند رخت پهن کرده و یکی دو سه روز این کار ادامه داشت. بوی گل سنجد که به پارچه¬ها می¬رسید سبب می¬شد که تا سال آینده بید به پارچه نزدیک نشود. همچنین بوی گل سنجد در باروری دختران و بلوغ آنان نیز سودمند بوده است.